प्रांजली लर्च मी प्रांजली लर्च. मी स्वित्झर्लंडची नागरिक आहे. मात्र माझा जन्म पुण्याचा. दोन वर्षांची असताना माझ्या स्विस माता-पित्यांनी मला इथून दत्तक घेतले. खूप प्रेमळ आहेत आईबाबा. त्यांचे, इतर नातलगांचे मला खूप प्रेम मिळाले; मात्र घराच्या बाहेर मी फारशी रुळू Read More
रुजावा अंकुर म्हणून पाहिलेलं स्वप्न चुरगळलेल्या मुठीनं रोज उशाखाली ढकलणं नसतंयच सोपं नसतंयच सोपं घरच्यांनीच खुंटीवर टांगलेलं बाईपण बघणं बोचर्‍या संशयी नजरा झेलणं कधी स्वत:लाच आरशात पाहताना नजरेला नजर न भिडणं नसतंयच सोपं सोपं अस्तंय ऊर फुटेस्तोवर राबून सगळ्याला दबून Read More
अपूर्वा देशपांडे जोशी लहानपणीच्या आठवणींचा माझ्याकडे मोठाच खजिना आहे. खूप खूप आनंद देणार्‍या आठवणी; अगदी थोड्या कटूही आहेत. आमच्या घराच्या, सोसायटीतल्या, आजी-आजोबांच्या घरच्या, पाळणाघरातल्या, शाळेतल्या. मी सांगतेय तो काळ साधारण 30 वर्षांपूर्वीचा आहे. मी तीन-चार वर्षांची असताना माझ्या आईची नगरला Read More
प्रदीप फाटक मी एक मध्यमवर्गीय तरुण. 1975 साली लग्न झालं. नव्या नवलाईचा संसार सुरू झाला. बघता बघता तीन-चार वर्षं भुर्रकन उडाली. आम्ही दोघं पुढच्या चाहुलीची वाट पाहू लागलो. काही प्रश्न आहे की काय असं वाटून एक-दोन गायनॅकॉलॉजिस्टना दाखवलं. त्यांनी दोघांच्या Read More
मैत्रेयी कुलकर्णी तुर्कस्तानातला तो विमानतळ लोकांनी खचाखच भरलेला होता. अशा गर्दीत गेले सहा-सात तास मी विमानाची वाट बघत बसून होते. मला आता कळून चुकलं होतं, की ह्या फ्लाईटमध्येही मला जागा मिळणार नव्हती. आणि त्यापुढची फ्लाईट चोवीस तासांनंतर होती. सुरुवातीपासूनच ह्या Read More
सायली तामणे खेळाच्या माध्यमातून मुलांना चिकित्सक विचार करायला शिकवता येईल का, आणि त्या चिकित्सक विचारांची परिणती व्यक्ती अधिक संवेदनशील होण्यामध्ये होऊ शकेल का, या प्रश्नांची उत्तरे शोधण्यासाठी मी आणि माझी मैत्रीण निधी शहा मिळून काही मर्यादित प्रयोग केले. त्यात आम्हाला Read More
