तुमच्या माझ्या जगात अनेक भयंकर गोष्टी असल्या तरी एक गोष्ट आहे, फार फार चांगली गोष्ट आहे, या जगात लहान मुलं-मुली आहेत. चैतन्याचा आविष्कार असलेली, परमेडराचा माणसाच्या जातीवरचा विडास अजूनही संपूर्णपणे विझलेला नाही असं आपल्याला पटवणारी निरागस बालके हे जगाचं सर्व Read More
गेल्या वर्षी चकमकसाठी मी साहित्य पाठविले होते. ते आत्तापर्यंत छापले नसेल; पण ते छापू नये असे मला आता वाटते. कारण माझ्या मुलाने विचारलेल्या प्रश्नाबाबत मी त्याची समजूत काढू शकले. त्यासाठी बराच वेळ जावा लागला पण हरकत नाही. प्रसंग असा होता Read More
शिक्षकाचा प्रतिसाद : मुले शाळेत प्रवेश घेतात त्या सुमारास मातृभाषेतील मूलभूत रचनावर बहुतेकांनी, विस्मय वाटावा एवढे प्रभुत्व मिळवलेले असते. देवघेवीच्या अनेक प्रसंगी भाषा कशी वापरायची हे तर मुले जाणतातच, शिवाय प्रसंगानुरूप, संदर्भानुरूप भाषा कशी बदलायची हेही मुले जाणतात. श्रोता म्हणून Read More
मागील लेखांत शिकण्या-शिकवण्याच्या सहप्रवासातील आमच्या प्रवेशाविषयी लिहिलं होतं. या खेपी त्या सहप्रवासातील काही क्षण पुन्हा आठवावेत, स्मृतींच्या उजळणीत पुन:प्रत्ययाच्या आनंदाचा लाभ घ्यावा असं वाटत होतं. त्या दृष्टीनं लिखाणाची जुळवाजुळव चालू असतानाच साबरमती एयसप्रेसच्या डब्यांना गोध्रा स्टेशनवर आग लावल्याच्या व त्यातून Read More
निकोलाय अस्त्रोवस्की यांच्या या कादंबरीच्या दुसर्‍या भागावर गेल्या महिन्यात माहितीघरात चर्चा झाली. मागील अंकात आपण ‘अग्निदिव्य’च्या पहिल्या भागातली पावेलची कहाणी वाचली. पावेल लहानचा मोठा होता होता, एका साध्या सुध्या खेड्यातल्या कामगारापासून एका कट्टर बोल्शेविक होण्यापर्यंतचा प्रवास आपण पाहिला. त्या काळात Read More
मागील लेखांत शिकण्या-शिकवण्याच्या सहप्रवासातील आमच्या प्रवेशाविषयी लिहिलं होतं. या खेपी त्या सहप्रवासातील काही क्षण पुन्हा आठवावेत, स्मृतींच्या उजळणीत पुन:प्रत्ययाच्या आनंदाचा लाभ घ्यावा असं वाटत होतं. त्या दृष्टीनं लिखाणाची जुळवाजुळव चालू असतानाच साबरमती एयसप्रेसच्या डब्यांना गोध्रा स्टेशनवर आग लावल्याच्या व त्यातून Read More
