जरा मुलगा किंवा मुलगी चाला-फिरायला, बोला-सांगायला लागली, थोडं समजायला लागलं की त्याला/तिला शाळेत घातलं जातं. आपल्या समाजात हे असंच आहे. नाहीतरी मुलाला घरी बसवून करणार काय? त्याला बिघडवायचं थोडंच आहे? आणि मुलाला शिकवण्यासाठी शाळेव्यतिरिक्त दुसरं ठिकाण तरी कुठे आहे आपल्या Read More
हाअंकहातातपडेलतेव्हागणेशविसर्जनहोऊनवातावरणथोडसंशमलेलंअसेल. गर्दी, गोंगाट, गडबड, उत्साहयालामिळालेलाहाछोटासाब्रेक, स्वल्पविरामचअसेल, कारणपाठोपाठयेतचआहेतनवरात्र, दिवाळी. हेलिहितअसतानाबाँबस्फोटाच्याविषण्णआणिकरुणघटनेचंसावटमनावरआहेआणिकुंभमेळ्यातल्याचेंगराचेंगरीचंवास्तवही. शहरातदिसतोआहेगणेशोत्सवाचाअनावरउत्साहआणित्यामागेदिसतोतोलोकांच्यामनातलाताण. पंधरा-पंधरादिवसअंगावरयेणारीगर्दी, टॅफिकजॅम, हवेतवाढलेलंप्रदूषण, प्रचंडगोंगाट. घरसोडूनबाहेरपडूचनयेअशीवेळआणणारा, लवकरबर्‍यानहोणार्‍याडसनाच्याआजारांनीचिंतातुरझालेला. भक्ती, श्रद्धायातअभिप्रेतअसणार्‍याआंतरिकशांतीलायामधेजागाकुठेआहे? आणिमाणुसकीला? गेल्याचआठवड्यातलाप्रसंग. तीनवर्षांच्याआजारीलेकरालात्याचीआईदवाखान्यातघेऊननिघालीहोती. पावसाचीभुरभुरहोती, पणरिक्षास्टँडघराजवळचहोता. अनेकरिक्षाछानओळीनंउभ्या. यापावसातहीचकाचक. सर्वांनाहारघातलेले. कायप्रकारआहेअसाविचारकरतचतीरिक्षातबसायलालागली. शेजारीचडायव्हरहोते. ज्यांचीअसेलतेयेतीलचअसंमनातयेतअसतानाचकानावरशब्दपडले, ‘ताईदिसतनाहीका? रिक्षाखालीनाहीए.’ ‘मुलगाआजारीआहे. दवाखान्यातजायचंय, प्लीजसोडाना, पुढच्याचौकातरिक्षापर्यंततरी.’ ‘सत्यनारायणाचीपूजाआहे, जमणारनाही.’ असंम्हणूनत्यासर्वांनीपुन्हागप्पांकडेमोर्चावळवला. हेसांगतानाहीतिच्याडोळ्यातपाणीतरळलं. त्यातझाल्याप्रकाराबद्दलचाउद्वेग, Read More
या अंकात… संवादकीय – सप्टेंबर २००३ का जावं शाळेत? – लेखक – के. आर. शर्मा, अनुवाद – अमिता नायगांवकर मानवी ऊर्जेसाठी प्रयोगशीलता – देवदत्त दाभोलकर शिक्षा – वृषाली वैद्य शाळा – हिंदी कवी – बंशी माहेडरी, मराठी अनुवाद – चंद्रकांत Read More
हा अंक हातात पडेल तेव्हा गणेशविसर्जन होऊन वातावरण थोडसं शमलेलं असेल. गर्दी, गोंगाट, गडबड, उत्साह याला मिळालेला हा छोटासा ब्रेक, स्वल्प विरामच असेल, कारण पाठोपाठ येतच आहेत नवरात्र, दिवाळी. हे लिहित असताना बाँबस्फोटाच्या विषण्ण आणि करुण घटनेचं सावट मनावर आहे Read More
लेखक- रॉजर फाऊट्स रुपांतर – आरती शिराळकर लेखांक – ३ यलाहोमा इथे राहताना, माणसांनी वाढवलेल्या चिंपाझींना खुणांची भाषा शिकविण्याचं माझं काम आता ठरूनच गेलं होतं. ल्यूसी नावाच्या एका चिंपांझीचा वाशू सारखाच मला लळा लागला होता. तीनेक वर्षांची झाल्यावर तिचा व्रात्यपणा Read More
