डिसेंबरचाअंकवर्षाखेरीचाअंकअसतो. मागेवळूनपाहण्याचा – सरत्यावर्षाकडे, निसटत्यावास्तवाकडे. गेल्यावर्षातकायकायघडलं, सुरुवातीलाकायहोतं, हेबघण्यासाठीम्हणूनमागीलवर्षीच्याडिसेंबरअंकाकडेनजरटाकलीआणिज्यालामानसशास्त्रात ‘देजावू’म्हणताततसंवाटलं. म्हणजेपरीक्षेतअगदीमागच्यावर्षीचीचप्रश्नपत्रिकायावी, गाळलेल्याजागाभरायलातसंचकाहीसं. घटनात्याच, फक्तनावंबदललेली. अफगाणिस्तानऐवजीइराक, गुजरातऐवजीअसाम, बंगारूऐवजीजूदेव, सिंघलऐवजीतोगडिया, देशमुखऐवजीशिंदे, तेलगीऐवजी…. फक्तनावंबदललीकीवास्तवतसंचदिसतं. दुर्दैवानंतेवढंचवाईट. तेव्हाअसंवाटलंकीत्याच्याकडेबघणंचजराटाळूया. आपणखरंचसामान्यमाणसं. सतराशेकोटीम्हटल्यावरआपणहमखासआणिवारंवार ‘शून्यकिती?’ चाघोळघालणार. एकडिसेंबरजागतिकएड्सदिनम्हणूनपाळलाजातो. काहीजण (अगदीनॅशनलएड्सकंट्रोलऑर्गनायझेशनसुद्धा…) हादिवस ‘साजरा’करतात. अवघडायलाहोतं. गेल्यावर्षातजगभरात30लाखव्यक्तीयाआजारालाबळीपडल्या… त्यांच्यास्मृतीतदु:ख-गांभीर्यानीसहभागीहोण्याचाहादिवस… आणिभयानकवेगानंअजूनहीपसरतचअसणार्यायासाथीलाआपल्यापरीनेअटकावकरण्यासाठीमन:पूर्वककंबरकसण्याचा, साजरेकरण्याचानव्हे. आपल्याएवढ्याप्रयत्नांनंतरहीगेल्यावर्षातआत्तापर्यंतच्याइतिहासातीलसर्वाधिकलागणझाली… जगभरातसुमारे50लाखलोकांना. त्यापैकीभारतातकिमान6लाखजणांना. Read More